-
1 przyznanie
n.(= uznanie) acknowledgement, admission; (= udzielenie) award, granting; (= zasądzenie) adjudication; ( stopnia naukowego) conferment ( komuś upon sb); (np. funduszy) allocation.n.acknowledgement, confession, admission; przyznanie się do błędu recognition of one's error; przyznanie się do porażki/niepowodzenia admission of one's defeat/failure; przyznanie się do winy confession of one's guilt; prawn. plea of guilty.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznanie
-
2 przyznanie
przyznanie się Geständnis n;przyznanie się do winy Schuldbekenntnis n -
3 wina
( przewinienie) fault; ( uczucie) guilt; ( odpowiedzialność) guilt, blame(nie) przyznać się ( perf) do winy — ( o oskarżonym) to plead (not) guilty
* * *f.1. ( wykroczenie) fault; trespass; ona nie jest bez winy she's not without fault; przypisywać komuś winę za coś blame sb for sth, attribute the blame for sth to sb; przyznać/nie przyznać się do winy prawn. plead guilty/not guilty; przyznanie się do winy admission of guilt; udowodnić komuś winę prove sb guilty.2. ( odpowiedzialność) guilt; blame; nie poczuwam się do winy I don't feel guilty; ponosić winę za spowodowanie wypadku bear blame for the accident; przyjmować winę za coś take blame for sth; zrzucać winę na kogoś pin l. lay blame on sb.3. (= powód złego) fault; to moja wina it's my fault; rozwód z orzeczeniem winy prawn. fault-based divorce; rozwód bez orzekania winy prawn. no-fault divorce.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wina
-
4 wina
wina [vina] f1) ( przewinienie)przyznać się do winy die Schuld zugebenzrzucać winę na kogoś die Schuld jdm zuschieben [ lub auf jdn abwälzen]to [nie] twoja \wina das ist [nicht] deine Schuld, du bist [nicht] schuld, du kannst nichts dafür, die Schuld liegt nicht bei dirto jego \wina er ist schuldto nie jej \wina sie trifft keine Schuldto \wina jej złego wychowania daran ist ihre schlechte Erziehung schuldbez winy schuldfrei, schuldlosz jej winy durch ihre Schuldpoczucie winy Schuldbewußtsein nt\wina główna Hauptschuld f\wina częściowa Teilschuld f\wina nieumyślna Fahrlässigkeit f, Fahrlässigkeitsschuld f\wina umyślna Schuld mit Vorsatz, vorsätzliche Schuld fkwestia winy Schuldfrage fponosić winę [za coś] [für etw] schuld haben [ lub tragen], [einer S.] schuldig seinprzyznanie się do winy Schuldgeständnis nt\wina przy zawarciu umowy Verschulden bei Vertragsschluss, culpa in contrahendo, c.i.c. -
5 milczący
adj* * *a.1. (= małomówny) silent, tacit, tight-lipped.2. (= odbywający się bez słów) tacit; milcząca większość polit. silent majority; milcząca zgoda tacit consent; milczące przyznanie się do winy tacit admission of guilt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > milczący
-
6 wym|óc
pf (wymogę, wymożesz, wymógł, wymogła, wymogli) vi wymóc coś na kimś to make sb do sth- wymógł na rodzicach zgodę na małżeństwo he made his parents agree to his marriage- policjant wymógł na podejrzanym przyznanie się do winy the policeman forced the suspect into admitting his guiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wym|óc
-
7 wymu|sić
pf — wymu|szać impf vt to extort [pieniądze, informacje]- wymusić coś od kogoś to extort sth from sb- wymusić na kimś zrobienie czegoś to force sb to do sth- wymuszono na nim przyznanie się do winy he was coerced into admitting his guilt- wymusił na znajomym pożyczkę he forrced his colleague into lending him some moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymu|sić
-
8 erzwingen
erzwingen *etw von jdm \erzwingen wymuszać [ perf wymusić] coś na kimśein erzwungenes Geständnis wymuszone przyznanie się -
9 Schuldgeständnis
jur przyznanie się nt do winyein \Schuldgeständnis ablegen wyznawać winę -
10 słusznie
Ⅰ adv. grad. 1. (trafnie) [zauważyć, nadmienić, nazwać, określić] aptly, rightly 2. (sprawiedliwie) [nagrodzić, ukarać, domagać się] justly, rightly- „będę domagać się przeprosin” – „i słusznie, przecież cię obrażono” ‘I’m going to demand an apology’ – ‘and rightly so, you’ve been insulted’Ⅱ inter. that’s right- „proponuję jeszcze zaczekać” – „słusznie, tak będzie lepiej” ‘I suggest we should still wait a bit’ – ‘that’s right, we’d better’* * *adv( sprawiedliwie) rightly* * *adv.1. (= zgodnie z prawdą) rightly, justly; słusznie zauważyć, że... point out rightly that...; słuszniej byłoby powiedzieć, że... to be more exact...2. (= sprawiedliwie) rightly, fairly, justly; słusznie spodziewać się nagrody be rightly expecting a reward.3. ( jako przyznanie racji) (that's) right!; całkiem słusznie quite rightly (so); słusznie, mieliśmy iść do teatru that's right, we were (supposed) to go to the theater.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słusznie
-
11 Geständnis
Geständnis [gə'ʃtɛntnɪs] <-ses, -se> ntjur przyznanie nt się do winyein \Geständnis ablegen przyznać się do winy -
12 Bekenntnis
-
13 Eingeständnis
Ei ngeständnis ntprzyznanie nt się [do czegoś]
См. также в других словарях:
samokrytyka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. samokrytykayce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krytyka wobec samego siebie, swoich działań : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzeczowa, twórcza samokrytyka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
święte oburzenie — {{/stl 13}}{{stl 7}} oburzenie wynikające z chęci obrony uznawanych poglądów, przekonań; czasem ironicznie, dopatrując się w tym uczuciu fałszu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznanie się Piotra do ateizmu wywołało święte oburzenie miejscowych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samokrytyka — ż III, CMs. samokrytykayce, blm 1. «krytyka samego siebie, swego postępowania» Surowa, szczera, śmiała samokrytyka. 2. «publiczne przyznanie się do swoich błędów wobec grupy, z którą się współpracuje» Wystąpić z samokrytyką. Złożyć samokrytykę … Słownik języka polskiego
wyznanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyznać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyznanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyznanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymóc — dk XI, wymócmogę, wymócmożesz, wymócmógł, wymócmogła, wymócmogli, wymócmógłszy «wydobyć coś od kogoś, uzyskać coś u kogoś usilnym staraniem, naleganiem, natarczywymi żądaniami; wymusić» Wymóc na kimś przyznanie się do winy. Wymógł na rodzicach… … Słownik języka polskiego
wydusić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wyduszać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wydusić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wydusićduszę, wydusićsi, wydusićduś, wydusićduszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymuszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymuszaćam, wymuszaća, wymuszaćają, wymuszaćany {{/stl 8}}– wymusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wymuszaćmuszę, wymuszaćsi, wymuszaćmuś, wymuszaćmuszony {{/stl 8}}{{stl 7}} stosując różne formy nacisku, wyłudzać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego
Невмержицкие — Герб Езержа Описание герба … Википедия
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
kapitulacja — ż I, DCMs. kapitulacjacji; lm D. kapitulacjacji (kapitulacjacyj) «poddanie się nieprzyjacielowi, zaprzestanie walki, układ dotyczący warunków poddania się» Warunki kapitulacji. Akt (bezwarunkowej) kapitulacji. Podpisać kapitulację. przen.… … Słownik języka polskiego